Kinderafdeling na het weekend

Het is maandag 15 januari. We hebben een heerlijk relaxed weekend achter de rug. Even op adem kunnen komen en ontspannen. Veel gelachen. Prima gids (anaesthesie medewerker van de OK). Weer veel gezien van hoe primitief het leven is voor de meeste mensen hier. Nu weer aan de slag.

De ouders van het kind met het ASD en de pulmonale hypertensie hebben zaterdag besloten naar huis te gaan zonder zuurstof. Ze kunnen een transport naar Addis Abeba met zuurstof niet betalen. Of het kind de reis gaat overleven en of de ouders zich gaan melden in het ziekenhuis van de hoofdstad zullen we nooit weten.

De lethargische jongen van een jaar waarbij we gedacht hebben aan cerebrale malaria, is de volgende ochtend plotseling verslechterd en overleden.

De 5 maanden oude vondeling van het weeshuis leek hemodynamisch stabiel maar respiratoir wankel aan het eind van de week. Ze bleef zuurstof nodig houden en had een lelijke blafhoest. Op de slijmvliezen van de mond een taai wit beslag. Ik heb nog gedacht aan dyfterie, maar bij navraag in het weeshuis bleek het kind toch al 2 vaccinaties gehad te hebben. Op de IC worden de kinderen in tegenstelling tot de afdeling, zeer nauwgezet gevolgd met prima vochtbalans. Het electroliet apparaat van het laboratorium was echter een aantal dagen buiten werking. Pas zaterdag lukte het om voor het eerst een natrium en kalium te bepalen. Het kaliumgehalte was (ondanks het goed verdragen van de rehydratie met ORS en gewone voeding als onderhoud) niet meetbaar laag. In het weekend werd geprobeerd dit oraal te suppleren. Ze leek wat op te knappen. Begon weer zelf wat te drinken. Maandag ochtendop het ochtendrapport hoorden we dat ze die ochtend plotseling achteruit gegaan was. Ze is nog aan de nasale CPAP gelegd maar korte tijd later overleden.

De enige radioloog in het ziekenhuis, afkomstig uit Canada, heeft bij de 3 weken oude zuigeling contrast foto's gemaakt van blaas en urinewegen. Hierop het beeld van een ernstige vernauwing in de urethra waarschijnlijk op basis van urethra kleppen. Voor chirurgische correctie zal het kind naar Addis moeten gaan. Ouders hebben besloten om diezelfde avond nog naar Addis te vertrekken. Bij navraag (ouders gebeld) enkele dagen later blijken ouders die avond helemaal niet naar Addis te zijn gegaan maar naar een andere stad meerdere uren rijden vanaf Sodo voor "prayers". De katheter ligt er inmiddels weer uit; "maar hij plast goed hoor!" hebben ze ons verzekerd. Ze hebben beloofd zich alsnog in Addis te melden.

De jongen van de IC met zijn leverabces ligt inmiddels weer op de kinderafdeling. De drains zijn eruit, hij eet goed en is vrolijk. De ascites neemt af. Hij zal langdurig antibiotica nodig hebben.

Afgelopen weekend werd een zuigeling van bijna 2 maanden opgenomen door een van de GP's die de acute opvang doen. Het kind zou een week tevoren pas zijn ontslagen uit het andere ziekenhuis in de stad alwaar hij behandeld zou zijn voor een infectie en geelzucht. Gegevens van deze opname ontbreken. De moeder meldt zich nu in het SCH omdat haar kind braakt met bijmenging van bloed. Bij een iets krap Hb wordt een bloedtransfusie afgesproken. Het lab van vandaag toonde een cholestatische icterus. Extra vitamine K im werd gegeven. Voor verdere diagnostiek bij verdenking van een galgangatresie zal ook dit kind met zijn ouders naar Addis moeten reizen. Het is niet duidelijk of de ingreep die bij deze aandoening noodzakelijk is wel in Ethiopie wordt gedaan. Moeder wil wel graag met haar kind naar Addis maar vader neemt zijn zoon het liefst mee naar huis. Vanmiddag zullen we opnieuw met beide ouders spreken. Moeder zal (financiele) medewerking van haar man moeten hebben om doorgestuurd te kunnen worden.

Groeten uit Sodo , Monique